Οι σφιγκτήρες αυτιού αποτελούνται από μια ταινία (συνήθωςανοξείδωτο χάλυβα) στο οποίο έχουν διαμορφωθεί ένα ή περισσότερα «αυτιά» ή στοιχεία κλεισίματος.

Ο σφιγκτήρας τοποθετείται πάνω από το άκρο του εύκαμπτου σωλήνα ή του σωλήνα που πρόκειται να συνδεθεί και όταν κάθε αυτί κλείνει στη βάση του αυτιού με ένα ειδικό εργαλείο τσιμπίδας, παραμορφώνεται μόνιμα, τραβώντας την ταινία και προκαλώντας τη σύσφιξη της ταινίας γύρω από τον εύκαμπτο σωλήνα. . Το μέγεθος του σφιγκτήρα πρέπει να επιλέγεται έτσι ώστε τα αυτιά να είναι σχεδόν τελείως κλειστά κατά την εγκατάσταση.

Άλλα χαρακτηριστικά αυτού του στυλ σφιγκτήρα περιλαμβάνουν: στενά πλάτη λωρίδων, που προορίζονται να παρέχουν μια συγκεντρωμένη συμπίεση του εύκαμπτου σωλήνα ή του σωλήνα. καιαντοχή σε παραβίαση, λόγω της μόνιμης παραμόρφωσης του «αυτιού» του σφιγκτήρα. Εάν το κλείσιμο του σφιγκτήρα «αυτιών» εκτελείται σύμφωνα με τις συστάσεις του κατασκευαστή, οι οποίες γενικά προβλέπουν σταθερή δύναμη σιαγόνας, το αποτέλεσμα στεγανοποίησης δεν είναι αδικαιολόγητα ευαίσθητο στις διακυμάνσεις ανοχής εξαρτημάτων.

Ορισμένοι τέτοιοι σφιγκτήρες διαθέτουν λακκάκια που προορίζονται να παρέχουν ένα αποτέλεσμα ελατηρίου όταν η διάμετρος του σωλήνα ή του σωλήνα συστέλλεται ή διαστέλλεται λόγω θερμικών ή μηχανικών επιδράσεων.