Η αρχή του φθινοπώρου είναι η δέκατη τρίτη ηλιακή περίοδος των «Είκοσι τεσσάρων ηλιακών όρων» και η πρώτη ηλιακή περίοδος του φθινοπώρου. Το Ντου αναφέρεται στα νοτιοδυτικά, ο ήλιος φτάνει στις 135° εκλειπτικό γεωγραφικό μήκος και συναντάται στις 7 ή 8 Αυγούστου του Γρηγοριανού ημερολογίου κάθε χρόνο. Η αλλαγή ολόκληρης της φύσης είναι μια σταδιακή διαδικασία. Η αρχή του φθινοπώρου είναι ένα σημείο καμπής όταν το γιανγκ τσι συρρικνώνεται σταδιακά, το γιν τσι αυξάνεται σταδιακά και το γιανγκ τσι μετατρέπεται σταδιακά σε γιν τσι. Στη φύση, όλα αρχίζουν να αναπτύσσονται από ακμάζοντα σε ζοφερά και ώριμα.

Η αρχή του φθινοπώρου δεν σημαίνει το τέλος του ζεστού καιρού. Η αρχή του φθινοπώρου βρίσκεται ακόμα στην καυτή περίοδο και το καλοκαίρι δεν έχει ακόμη βγει. Η δεύτερη ηλιακή περίοδος του φθινοπώρου (το τέλος του καλοκαιριού) είναι το καλοκαίρι και ο καιρός είναι ακόμα πολύ ζεστός στις αρχές του φθινοπώρου. Η λεγόμενη «θερμότητα είναι στα τρία βολτ» και υπάρχει η παροιμία «ένα βολτ μετά το φθινόπωρο» και θα υπάρξει τουλάχιστον «ένα βολτ» εξαιρετικά ζεστού καιρού μετά την αρχή του φθινοπώρου. Σύμφωνα με τη μέθοδο υπολογισμού του «San Fu», η ημέρα «Liqiu» βρίσκεται συχνά ακόμα στη μέση περίοδο, δηλαδή, το καυτό καλοκαίρι δεν έχει τελειώσει και η πραγματική δροσιά συνήθως έρχεται μετά την ηλιακή περίοδο Bailu. Η λεκάνη απορροής ζεστού και δροσερού δεν είναι η αρχή του φθινοπώρου.

Μετά την είσοδο του φθινοπώρου, το καλοκαίρι μεταβαίνει από το βροχερό, υγρό και ζεστό στο πιο ξηρό και ξηρό κλίμα του φθινοπώρου. Στη φύση, το γιν και το γιανγκ τσι αρχίζουν να αλλάζουν και όλα τα πράγματα σταδιακά μειώνονται καθώς το γιανγκ τσι βυθίζεται. Η πιο προφανής αλλαγή το φθινόπωρο είναι όταν το φύλλωμα αλλάζει από πλούσιο πράσινο σε κίτρινο και αρχίζει να ρίχνει φύλλα και οι καλλιέργειες αρχίζουν να ωριμάζουν. Η αρχή του φθινοπώρου είναι μία από τις «τέσσερις εποχές και τα οκτώ φεστιβάλ» στην αρχαιότητα. Υπάρχει ένα έθιμο μεταξύ των ανθρώπων να λατρεύουν τους θεούς της γης και να γιορτάζουν τη συγκομιδή. Υπάρχουν επίσης έθιμα όπως το «κολλώντας το φθινοπωρινό λίπος» και το «δάγκωμα του φθινοπώρου».